Osobowość autodestrukcyjna to stan w jakim dana osoba podejmuje szkodliwe dla siebie zachowania, często poprzez nadmierne picie, palenie papierosów, nadużywanie narkotyków, jak również pośrednie zachowania autodestrukcyjne – takie jak samouszkodzenia czy próby samobójcze. Na czym polega autodestrukcyjna osobowość?
- Odczuwanie nieustającej niepewności – osoby z autodestrukcyjną osobowością często nie czują się pewnie w swojej skórze, mają niskie poczucie wartości i nie czują się dobrze ze swoim życiem.
- Bezsilność i brak poczucia kontroli – takie osoby nie potrafią radzić sobie z trudnościami życiowymi, czują się bezsilne i tracą kontrolę nad swoim życiem.
- Brak umiejętności radzenia sobie ze stresem – osoby z autodestrukcyjną osobowością często nie potrafią radzić sobie ze stresem i próbują go złagodzić poprzez nadmierne spożycie alkoholu czy też narkotyków.
- Przesadna nadzieja i optymizm – osoby z autodestrukcyjną osobowością często zawodzą się w swoich nadziejach i marzeniach, co doprowadza je do jeszcze głębszej depresji.
- Młody wiek – Zachowania autodestrukcyjne, takie jak próby samobójcze czy samouszkodzenia, zdarzają się najczęściej u młodzieży, zwłaszcza u nastolatków.
- Powiązana z depresją – Autodestrukcyjna osobowość może być związana z depresją, co prowadzi do wzrostu zachowań ryzykownych i pośrednich zachowań autodestrukcyjnych.
- Piękno umysłu – Choć autodestrukcyjna osobowość jest bardzo szkodliwa i może prowadzić do samobójstwa, osoby tłumaczące się takim zachowaniami wykazują w sobie niebywałą wrażliwość, kreatywność i wyobraźnię.
Osobowość autodestrukcyjna – 7 cech charakterystycznych
- Trudności w nawiązywaniu i utrzymywaniu kontaktów z innymi ludźmi – osoby z autodestrukcyjną osobowością często czują się dyskomfortowo w związku z czym unikają kontaktów z innymi ludźmi. Często poprzez nadmierne picie lub branie narkotyków chcą złagodzić swoją samotność i napięcie.
- Przejmowanie się opiniami innych ludzi – osoby z autodestrukcyjną osobowością często są bardzo wrażliwe na opinie innych ludzi i łatwo się zniechęcają. Często mówią negatywnie o sobie i mają niskie poczucie wartości.
- Brak kontroli nad swoim życiem – osoby z autodestrukcyjną osobowością często czują się bezsilne i nie panują nad swoim życiem. Mogą mieć trudności z podejmowaniem decyzji i podejmować ryzykowne zachowania.
- Uzależnienie od alkoholu, narkotyków czy hazardu – osoby z autodestrukcyjną osobowością często nadmiernie sięgać po alkohol, narkotyki, palenie papierosów, a także podejmować ryzykowne zachowania.
- Skłonność do pośrednich zachowań autodestrukcyjnych – osoby z autodestrukcyjną osobowością często mają skłonność do samouszkodzeń, takich jak samookaleczenia, a także podejmować próby samobójcze.
- Brak umiejętności radzenia sobie ze stresem i niepokojem – osoby z autodestrukcyjną osobowością mają trudności z radzeniem sobie ze stresem i lękiem. Mogą zwracać się ku alkoholowi i narkotykom, aby złagodzić lęk.
- Wysokie ryzyko samobójstwa – osoby z autodestrukcyjną osobowością są narażone na wysokie ryzyko samobójstwa. Taka osoba może mieć skłonność do samookaleczeń, co jest jednym z oznak głębokiej depresji.
Jak z tym walczyć?
Osoby z autodestrukcyjną osobowością powinny zgłosić się do terapeuty, który pomoże im zrozumieć, dlaczego podejmują takie zachowania. Terapeuci mogą pomóc w budowaniu technik radzenia sobie ze stresem i lękiem, poprawy poczucia wartości i umiejętności nawiązywania kontaktów z innymi.
Często pomocą jest grupowe wsparcie dla takich osób, gdyż dzięki niemu osoby mogą poznać innych, którzy mają podobne problemy, a także poznają metody radzenia sobie z problemami. Najważniejsze, że osoby z autodestrukcyjną osobowością zrozumieją, że nie są same ze swoimi problemami, a pomoc jest możliwa.
Jak rozpoznać samosabotaż?
Osoby z osobowością autodestrukcyjną są skłonne do podejmowania działań, które prowadzą do szkody dla ich samych. Zachowania takie mogą przybierać różne formy, np. nadmierne picie alkoholu, używanie narkotyków, samookaleczenia się, ale także ciągłe odkładanie ważnych spraw na później, co z kolei prowadzi do kłopotów w sferze zawodowej i osobistej.
Jeśli zauważysz u siebie lub u kogoś ze swojego otoczenia takie zachowania, warto zacząć działać. Można to zrobić poprzez terapię, spotkania w grupie wsparcia lub korzystanie z porad psychologicznych.
Jak walczyć z autodestrukcją?
W walce z autodestrukcją najważniejsze jest to, aby uświadomić sobie, jakie skutki tego typu zachowań prowadzą do szkodzenia sobie i innym. Warto więc odkryć, co sprawia, że czujemy się źle ze sobą i swoim życiem. To pozwoli zrozumieć, czego potrzebujemy, co można zmienić i jakie kroki podjąć, by przełamać schematy samosabotażu.
Można również skorzystać z różnych technik, takich jak medytacja, jogę, oddychanie, które pomagają wewnętrznie uspokoić i opanować emocje. Warto także zwrócić uwagę na to, jakie są nasze zasoby, cele i priorytety, aby działać w sposób konstruktywny i pozwolić sobie na lepsze życie.
Najważniejsze sposoby jak zwalczyć autodestrukcję:
- uświadomienie sobie, co jest przyczyną samosabotażu,
- zrozumienie, czego potrzebujemy,
- zmiana schematów myślowych,
- poznanie swoich zasobów i mocnych stron,
- znalezienie sposobów na uspokojenie i opanowanie emocji,
- próba przełamania złych nawyków.
Jakie są przyczyny autodestrukcji?
Przyczyny autodestrukcji często są związane z brakiem samooceny, niską samooceną, wewnętrznymi konfliktami, lękiem, ale także z nieodpowiednim stylem wychowania. Sposób, w jaki zostaliśmy wychowani, wpływa na nasze zachowania, myśli i odczucia. Warto zwrócić uwagę na swoją historię życia, zastanowić się, jakie trudne sytuacje przeszliśmy i jak wpłynęły na nasz rozwój.
Często osoby autodestrukcyjne doświadczają także depresji, stresu, niepokoju oraz innych zaburzeń emocjonalnych i psychicznych. Z całą pewnością złożoność przyczyn jest wynikiem takich czynników jak biologia, genetyka, psychologia, ale także kulturowe uwarunkowania.
Jakie są funkcje autodestrukcji?
Autodestrukcja wcale nie jest tylko szkodliwym zachowaniem. Istnieją przecież takie sytuacje, w których się nam sama wyrządza szkodę, ale po to, żebyśmy lepiej się poczuli. Dlaczego tak się dzieje?
Wśród funkcji autodestrukcji można wyróżnić:
- Ukrywanie bólu – osoby, które borykają się z emocjonalnymi problemami, np. traumą lub depresją, często skłonne są do samoskładania, picia i podobnych działań, co pozwoli im zapomnieć o trudnym przeżyciu i choć na chwilę przynieść ulgę.
- Kontrolowanie sytuacji – samoharm lub samoagresja inaczej, są działaniami, które dają poczucie kontroli nad sytuacją, w której dana osoba się znajduje. Kiedy czujemy, że sytuacja wymyka się spod kontroli, możemy podjąć to rodzaj zachowania, by choć trochę zapanować nad sobą i sytuacją.
- Pomoc w wyjściu z trudnych sytuacji – pytanie, czy wyjście z autodestrukcji jest możliwe, a odpowiedź brzmi – tak. Pomoc może zaoferować lekarz, psycholog, terapeuta lub grupa wsparcia.
Warto skorzystać z takiej pomocy, by się uwolnić i rozpocząć lepsze życie.
Osobowość autodestrukcyjna wcale nie jest łatwym do rozwiązania problemem. Dlatego warto zwrócić uwagę na swoje myśli, zachowania, a także na to, co naprawdę jest dla nas ważne w życiu. Uświadomienie sobie, co się dzieje w naszej psychice, może pozwolić na skuteczną walkę z autodestrukcją.